Hi. After 6years pinagupitan ko yung buhok ko. Ang ikli na. Dati kahit 1 inch lang takot na akong ipabawas ngayon, hindi ako nag dalawang isip pabawasan kahit gaano pa kaikli yan. Noon, hindi ako naniniwala at nakokornihan ako doon sa mga nagpapagupit kapag nabroken hearted. Sabi ko pa nga nun, bakit nila dinadamay yung buhok. Ngayon, totoo pala. Hahaha! Darating pala ako sa point na yung buhok pala yung mapagtitripan mo kapag malungkot ka. Huling pagupit ko nung iniwan din ako nung naging jowa ko nung high school. Hindi ko akalain na mauulit pa pala yun. Grabe noh? Sobra pala akong nasasaktan. Sabi ko sa sarili ko, magiging palatandaan to ng sakit na nararamdaman ko ngayon kapag humaba na to ibig sabihin matagal na mula nung nasaktan ako ng sobra. Ang tindi mo! :) yung isa sa pinakamahalaga sakin ngayon balewala na.
No comments:
Post a Comment